ملاقات با خدا 6

از نظر عارفان الهی، آخرین مرحله سلوک و عرفان “دیدار پروردگار عالم” هست

خداوند در حدیث قدسی میفرماید:

من در این جهان نمیگنجم، زیرا این جهان مخلوقِ من است. اما اگر میخواهی جایی برای من پیدا کنی آنجا “دلِ مومن” است ؛ این دلِ مومن است که هیچ چیز و هیچکس غیر از خدا در آن وجود ندارد ….

لَم یَسَعَنی سَمائی وَ لا اَرضی وَ وَسعَنی قَلب عَبدی المومن

                                                                         ?‌ بحارالانوار/ ج ۵۵/ص ۳۹

انسان در این مقام به جایی میرسه که “همه عالم رو محضرِ خدا میدونه”

وقتی که نماز میخونه احساس میکنه در حالِ صحبت کردن با خودِ خداوند متعال هست، اگه کسی یه مقدار صفای باطن داشته باشه میتونه “شیرینی ملاقات با خداوند” رو احساس کنه و از بقیه دست بکشه، حتی اگه همه اطرافیانش بی دین باشن و بهش حرفای نادرست بگن…

 اما بازم این مسیرِ خودش رو به سمتِ پروردگارش خواهد رفت

از توام یارب، فراموشم مباد

        هر که میخواهد فراموشم کند

شیرینی ملاقات با خداوند عالم، با همه شیرینی های دیگه فرق داره. چرا؟ چون خداوند، “خالقِ عالم” هست.

ببینید اگه یه نفر یه تابلوی قشنگ بکشه ممکنه که خود اون شخص، زیبا نباشه و فقط تابلوی زیبایی کشیدهاما خداوند متعال اینطور نیست ؛

                              انَّ الله جَمیل وَ یُحِبُّ الجَمال

خداوند “خالقِ زیبایی ها"هست و “قطعاً خودش از همه زیبایی هایی که خلق کرده زیباتر هست” هیجان و لذّتِ ملاقات با خدا، یه “هیجانِ بی نهایت” هست. هر ملاقاتی که مومن با خداوند متعال میکنه، لذّتِ جدیدی رو میبره…جالبه که “لذّتِ ملاقاتِ جدید به اندازه ای بیشتر هست که مومن لذّتِ ملاقاتِ قبلی رو فراموش میکنه”

” خداوند بی نهایت هست و لذّتش هم بی نهایت خواهد بود…..”

گاهی بعضی جوانان سوال میکنن:

وقتی میریم بهشت، تا کی قراره توی نهر عسل و شیر بپریم و بخوریم و…؟ یعنی خسته نمیشیم بعد از چند وقت؟!

آفرین چه سوال قشنگی! معلومه که شما هم به دنبال یه ” لذّتِ بی نهایت ” هستی

 عزیزدلم، بهشت که فقط شیر و عسل نیست، بالاترین لذّتِ بهشت ” لذّتِ ملاقات خداوند عالم ” هست که لذّتی بی نهایت هست که ” هیچ وقت باعثِ خستگی انسان نمیشه”  بله اگه دیدار خدا نباشه، اونجا هم ممکنه خسته کننده باشه!

متاسفانه ما چون فعلاً درگیرِ مشکلاتِ دنیا هستیم به همین لذّت های کم قانع میشیم، اگه مشکلاتمون حل میشد به این راحتیا به این لذّت ها قانع نمیشدیم. اینقدر که حتی ممکنه به لذّت های بهشت هم رضایت ندیم!

? ما برای چی آفریده شدیم؟

✅ “‌برای لذّت بردن از خودِ خودِ خودِ خداوندِ متعال ….”

وقتی این معنا ? رو متوجه بشی

سرِ نماز که میشه، خودت رو تیکه تیکه میکنی برای اینکه تا اونجا که میشه “بیشتر ظرفیت پیدا کنی” که روزِ قیامت در آغوشِ خداوند، لذّتِ بیشتری ببری از خودِ خدا

♥ سرِ نماز همیشه هیجانِ ملاقاتِ خدا رو خواهی داشت….. گریه می کنی برای “لحظه قشنگ ملاقات”

♥ اینقدر میری جلو که به صورتِ اجباری نگهت میدارن توی دنیا ♥

                                                                                                                                                 ادامه دارد…