✨ حضرت زینب سلام الله علیها چنان مستغرق در ذات غیب الغیوبی بود که وقتی حضرت سیدالشهداء، صاحب مقام صادر اول به شهادت رسید، در کنار بدن شریف برادر به محضر حضرت ذات عرض کرد: «اللّهُمَّ تَقَبَّل مِنّٰا هٰذا قَلِیل القُرْبٰان»

امام تجلی و اسم اعظم و خلیفه‌ی خدا و اول شخص وجود و قبله‌ی خلایق است اما حضرت زینب بنت علی بن ابیطالب علیهم السلام چنان فانی در ذات است که تجلی اعظم ذات را در محضر ذات غیبی قلیل می‌داند. این مقام خاص اهل‌بیت علیهم السلام است که خود را که اسم اعظم احدی حقند، در برابر ذات، فقر و ضعف محض می‌دانند و این سرّ امامت است لذا برخی معتقدند حضرت زینب به این سرّ یعنی فقر و اضطرار محض در محضر ذات راه یافت و مدتی بنا به مصلحت الهی، وصی امام و صاحب فتوا شد. عنقریب بود که امام شود لذا تا سرّ امامت ارتقاء یافت و به ولایت اتمّ تکوینی و نبوت انبائی نائل شد به طوری که در خطبه هایش، به صوت علی مرتضی ایراد خطبه می‌فرمود.

???